Ο Καταλανός δημοσιογράφος Manuel Cuyas, δημοσίευσε χθες στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter, μια φωτογραφία του Tata Martino στο πιλοτήριο του αεροπλάνου που μετέφερε τον Αργεντινό τεχνικό από το Buenos Aires στην Βαρκελώνη. Δίπλα του ποζάρει χαμογελαστός ο πιλότος που τυχαίνει, όπως εξηγεί ο ίδιος ο Manuel, να είναι ξάδερφος του.
Το γεγονός δεν θα πρέπει να προξενεί εντύπωση. Τα καθεστώτα δημιούργησαν κατά καιρούς αμφίδρομες μεταναστεύσεις Καταλανών και Αργεντινών και συνεπακόλουθα και συγγένειες. Ο Manuel συμπληρώνει ότι ο Tata διάβαζε κατά την διάρκεια της πτήσης, ένα βιβλίο για την Βαρκελώνη. Μπίνγκο!
Ο κύριος Martino παρουσιάστηκε σήμερα και επίσημα από την διοίκηση της Barcelona. Είχαμε έτσι την ευκαιρία, ακούγοντας τον ίδιο, να πάρουμε μια πρώτη γεύση από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρο. Τις ημέρες που προηγήθηκαν, στον Τύπο δημοσιεύθηκαν πλείστα αφιερώματα για τον πρώην τεχνικό της Παραγουάης και της Newels, τα οποία καλύπτουν, τουλάχιστον ένα μέρος της φιλοσοφίας του.
Δεν συνηθίζω να τοποθετούμαι για πρόσωπα ή καταστάσεις για τις οποίες δεν έχω προσωπική άποψη και η περίπτωση του Martino, δεν πρόκειται να αποτελέσει εξαίρεση. Έχοντας παρακολουθήσει μόνο την (δική του και καθόλα συμπαθή) Παραγουάη στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, μου είναι αδύνατο να εκφέρω τεκμηριωμένη εκτίμηση. Μόνο μια πρώτη αίσθηση, όπως μου δημιουργήθηκε σήμερα και από την οποία μου προκύπτει ένας άνθρωπος σοβαρός, με όρεξη για δουλειά και διαμορφωμένες αγωνιστικές αρχές. Καθόλου άσκημα για αρχή. Πέραν όμως των εκτιμήσεων, υπάρχουν τα δεδομένα.
Ο Tata έχει μόνο τρεις εβδομάδες στην διάθεση του για να καταστρώσει τα πλάνα του για την αγωνιστική περίοδο που αρχίζει στα μέσα Αυγούστου. Άλλη μια βδομάδα πέρασε από την ώρα που ξεκίνησε να σκέφτεται την προοπτική να αναλάβει την αγωνιστική καθοδήγηση της Barca. Χρονικό διάστημα ελάχιστο, σχεδόν τρομακτικό, πραγματικός εφιάλτης για κάθε προπονητή, που μετατρέπεται όμως ταυτόχρονα στην πραγματοποίηση ενός από τα μεγαλύτερα όνειρα: Προπονητής του FC Barcelona.
Η αγωνιστική στενωπός στην οποία εισήλθε η Barca από το καλοκαίρι του 2011 και μετά, παραμένει ένα από τα μεγάλα (ίσως το μεγαλύτερο) στοίχημα. Πολλοί αναπολούν τον Pep, ξεχνώντας ότι ήταν ο πρώτος που απέτυχε να την διέλθει, για λόγους που φυσικά δεν βαρύνουν μόνο τον ίδιο, ωστόσο το γεγονός παραμένει. Το καυτό αυγό της αγωνιστικής εξέλιξης, ράγισε αλλά δεν έσπασε. Φώλιασε για έναν χρόνο κάτω από την μασχάλη του Tito. Τώρα περνάει στον Tata.
Η κατάσταση είναι σύνθετη, η επιγραφή ΚΙΝΔΥΝΟΣ όμως, έχει μια βασικότατη ανάγνωση: Η Barca έχει στις τάξεις της δυο απίστευτους ποδοσφαιριστές (Messi-Iniesta), στην ωριμότερη και αποδοτικότερη ηλικία της καριέρας τους. Ο Tata καλείται να βρει την φόρμουλα για να εκμεταλλευτεί (με την καλή έννοια φυσικά, για να μην δημιουργηθούν εκ νέου παρερμηνείες) την ιστορική συγκυρία
Στην υψηλή ζώνη κινδύνου, άλλο ένα ζήτημα, λιγότερο βραχυπρόθεσμο, όμως σίγουρα περισσότερο ουσιαστικό: Ακαδημίες και δεύτερη ομάδα. Ώρα για άλλη μια ένεση χωρίς αναισθητικό, από αυτές που σχεδόν μαζοχιστικά συνηθίζει ο υπογράφων να κάνει: Ο Eusebio περισσότερο από προπονητής, αποδείχθηκε μέτριος διαχειριστής με λανθασμένες προτεραιότητες. Και θα είναι στην Βαρκελώνη για έναν ακόμη χρόνο. Ένα βαρίδι ακόμη λοιπόν, που καλείται να σηκώσει (χωρίς να φέρει καμιά ευθύνη βέβαια) ο Tata. Η επιλογή των συνεργατών είναι κομβική.
Ο Αργεντινός έχει κάθε δικαίωμα να επιλέξει τους δικούς του. Ruby και Roura είναι υπ’ ατμόν. Τα ρεπορτάζ λένε ότι μάλλον θα μείνει ο ένας από τους δύο. Ο Jordi, το είδαμε προχθές στο Μόναχο, είναι καταρρακωμένος. Σήκωσε τεράστιο φορτίο πέρυσι, πολύ μεγαλύτερο από αυτό που του αναλογούσε. Το οριστικό αντίο του Tito, ήταν πραγματική μαχαιριά στην καρδιά, πρώτα για εκείνον. Και ίσως φέρει και το δικό του αντίο. Τον Roura, το ομολογώ, τον λάτρεψα. Ο Ruby πάλι, νέος, ταλαντούχος, με όρεξη και όραμα μοιάζει (και είναι) η λογική επιλογή. Θα είναι κρίμα να μην έχει την δική του ευκαιρία.
Ο κόσμος, παραμένει εξαιρετικά μπερδεμένος. Όχι άδικα. Κάποιοι πανηγυρίζουν για την επιλογή του Martino, αντί του άλλου υποψηφίου (Luis Enrique) Με τον Martino λένε, η ομάδα θα απαγκιστρωθεί από ψυχαναγκασμούς του πρόσφατου παρελθόντος, δηλαδή από την ανάγκη ρήξης με παίκτες-σημαίες της ομάδας, κάτι που ήταν αδύνατο να συμβεί με τους Pep-Tito και (υποθετικά μιλώντας) τον Luis Enrique και θα προχωρήσει στην πολυπόθητη εξέλιξη. Είναι πνευματικό παιδί του Bielsa, συμπληρώνουν. Αυτό θεωρείται τίτλος τιμής, γιατί ο Bielsa είναι αγαπημένος και του Pep. Μα, μισό λεπτό. Ο προαναφερθέν ψυχαναγκασμός, δεν αποδόθηκε πρώτα στον Pep? Τόμπολα...
Ο Tata, έχει μπροστά του μια τεράστια πρόκληση. Ταξιδεύοντας όμως από την Αργεντινή στην πρωτεύουσα της Καταλονίας, έκανε την καλύτερη επιλογή. Επέλεξε να διαβάσει ένα βιβλίο για την Βαρκελώνη. Αν θες να μάθεις την Barcelona, πρέπει πρώτα να μάθεις τι σημαίνει Βαρκελώνη. Πρόκειται για δυο έννοιες που ποτέ δεν διαχωρίστηκαν. Τρεις εβδομάδες και ένα βιβλίο. Αυτά είναι τα βασικά όπλα του. Ευχή όλων μας, να απαντήσει σε όλες τις προκλήσεις. Το επόμενο κεφάλαιο του υπεραιωνόβιου βιβλίου του ποδοσφαιρικού τμήματος της Barca, θα γραφτεί πρώτα από τα δικά του χέρια. Καλή τύχη λοιπόν Tata. Θα είμαστε δίπλα σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου