Sandro Rosell Τρία χρόνια και επτά μήνες

Ο Sandro Rosell αποτελεί και επίσημα παρελθόν από την προεδρία του FC Barcelona, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος σε συνέντευξη Τύπου. Ο πρόεδρος που έλαβε το υψηλότερο ποσοστό ψήφων στην ιστορία του συλλόγου στις εκλογές του 2010, παραιτήθηκε σχεδόν στα μισά της θητείας του. Την θέση του προέδρου αναλαμβάνει σύμφωνα με το καταστατικό, ο πρώτος αντιπρόεδρος, Josep Maria Bartomeu, με προοπτική να οδηγήσει την Barça έως το καλοκαίρι του 2016. Ποιοί ήταν όμως οι λόγοι που οδήγησαν τον Rosell σε αυτή την αιφνιδιαστική απόφαση και το σημαντικότερο: ποιά είναι η επόμενη ημέρα για το καμάρι της Καταλωνίας;

Σε αυτό το άρθρο θα επιχειρήσουμε να εξετάσουμε συνοπτικά τα έργα και τις ημέρες του Rosell από τον Ιούνιο του 2010 μέχρι και χθες. Θα δούμε τα θετικά και τα αρνητικά της προεδρίας του, αναφέροντας και μερικά στοιχεία για τον άνθρωπο που τον αντικαθιστά. Επίσης θα αναφερθούμε στις πρώτες αντιδράσεις του κόσμου μετά από αυτή την σημαντική εξέλιξη για τον σύλλογο, παραθέτοντας και την γνώμη μερικών ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στην Βαρκελώνη και με τους οποίους συνομιλήσαμε αργά χθες το βράδυ.

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑ

Ο Rosell ήταν ήδη γνωστός στον κόσμο της ομάδας όταν το 2008 ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του για τις προεδρικές εκλογές του 2010, αφού υπήρξε σημαντικό στέλεχος και της διοίκησης Laporta από το 2003 έως και το 2005 (όταν και παραιτήθηκε μετά από έντονες διαφωνίες με τον άλλοτε συνεργάτη του) έχοντας τις ίδιες αρμοδιότητες με τον άνθρωπο που τον αντικαθιστά σήμερα, όντας τότε αντιπρόεδρος στον αθλητικό τομέα (sports area).

Στο ενεργητικό του, είχε πιστωθεί η μεταγραφή του Ronaldinho το καλοκαίρι του 2003, κάτι που σήμερα είναι ευρέως γνωστό και είναι πράγματι ακριβές, αφού οι διασυνδέσεις του στην Βραζιλία (από την εποχή που ήταν αντιπρόεδρος της Nike στην χώρα της σάμπα) είναι εξαιρετικές. Ο Rosell είχε σημαντική συμμετοχή στην δημιουργία της ομάδας που έφτασε στην κατάκτηση του CL στο Παρίσι το 2006, αν και οξύμωρα ένας από τους λόγους που τότε είχε αποχωρήσει, ήταν και η επιμονή του να αντικατασταθεί ο Frank Rijkaard από τον Luis Felipe Scolari, κάτι που (ευτυχώς) δεν συνέβη. Αποχώρησε από την διοίκηση Laporta το καλοκαίρι του 2005, εκδίδοντας μάλιστα αργότερα και βιβλίο όπου την κατηγορούσε για απολυταρχισμό, αδιαφάνεια και απόκλιση από τις αρχικές της εξαγγελίες.

ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ

Τον Ιούνιο του 2010 ο Sandro Rosell εκλέχθηκε 39ος πρόεδρος του FC Barcelona, συγκεντρώνοντας το 61,35% των ψήφων, το υψηλότερο ποσοστό που συγκέντρωσε ποτέ υποψήφιος για την προεδρία του συλλόγου.

"Θέλω να συγχαρώ όλα τα μέλη. Σήμερα ξεκινά ένα όνειρο για μένα. Θέλω μια καταλανική, ανοιχτή και αλληλέγγυα Barça. Ποτέ δεν θα ξεχάσω ότι είμαι απλά, ένα ακόμη μέλος του συλλόγου. Ελπίζω από αύριο να είμαστε όλοι ενωμένοι. Δεν μας χωρίζει τίποτα." Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια του, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Ας δούμε λοιπόν συνοπτικά, τι αφήνει ως παρακαταθήκη μετά την αποχώρηση του.

Όταν μιλάμε για το αγωνιστικό κομμάτι του FC Barcelona, μιλάμε πρωτίστως για την ομάδα ποδοσφαίρου. Η τριετία Rosell λοιπόν σε επίπεδο τίτλων, μόνο καταστροφική δεν ήταν. Δύο πρωταθλήματα Ισπανίας (2010-11 και 2012-13) ένα Champions League (2010-2011) και συνολικά 10 τίτλοι, είναι ο τελικός απολογισμός. Αποχωρεί, αφήνοντας την ομάδα στην πρώτη θέση του ισπανικού πρωταθλήματος και εντός στόχων, τόσο στο CL όσο και στο Copa del Rey. Μπορεί η λάμψη της περιόδου Guardiola να έχει χαθεί, δεν χάθηκε όμως και η ανταγωνιστικότητα της ομάδας, η οποία συνεχίζει να πρωταγωνιστεί. Και τα υπόλοιπα τμήματα όμως, σημείωσαν σημαντικές επιτυχίες. Ειδικά το τμήμα μπάσκετ, γνώρισε μάλλον τις καλύτερες ημέρες του επί προεδρίας Rosell, καθώς και οι αλόγιστες σπατάλες περιορίστηκαν και πολλοί τίτλοι κατακτήθηκαν.

Ο Laporta είχε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο, πως η διοίκηση Rosell θα κριθεί όταν κληθεί να πάρει σημαντικές αποφάσεις στο ποδοσφαιρικό τμήμα και η αλήθεια είναι ότι στην τριετία Rosell, χρειάστηκε να παρθούν πολλές και δύσκολες αποφάσεις.

ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ GUARDIOLA

Η σημαντικότερη όλων, ήταν φυσικά η απόφαση για τον αντικαταστάτη του Pep Guardiola. Ο προπονητής που ηγήθηκε της καλύτερης Barça όλων των εποχών, έφυγε το καλοκαίρι του 2012 μέσα σε μια ακατάσχετη φημολογία, σε σχέση με τους λόγους της  αποχώρησης του. Πρώτος υπαίτιος, θεωρήθηκε από την πλειοψηφία του κόσμου ο ίδιος ο Rosell. Ήταν λοιπόν τόσο αφελής ώστε να βρεθεί με δική του ευθύνη, απέναντι στο σύνολο των οπαδών; Ο Rosell εκτιμούσε και εκτιμά ακόμη τον Pep, μια σειρά όμως από ενέργειες του, έσπρωξαν τον αγωνιστικό αναμορφωτή της Barcelona προς την έξοδο. Η σταδιακή απομάκρυνση ανθρώπων με ικανότητες και συνεργατών του Pep, που το μόνο τους μειονέκτημα ήταν πως βρισκόταν στον σύλλογο από την περίοδο Laporta, ήταν ίσως η αρχή του κακού. Είναι γεγονός, ότι οι σχέσεις του Pep με τον Laporta και τον Cruyff (που στο μεταξύ βρίσκονται στα μαχαίρια με τον Rosell) ήταν και είναι ακόμη και σήμερα, άριστες.

Λίγους μήνες μετά την ανάληψη της προεδρίας (Οκτώβριος 2010) ο Rosell αποφάσισε να φέρει στην συνέλευση των μελών, πρόταση για νομικές ενέργειες του συλλόγου, κατά της προηγούμενης διοίκησης, εξαιτίας οικονομικών ατασθαλιών.

Η πρόταση που υπερψηφίστηκε με μικρή πλειοψηφία (468 υπέρ - 439 κατά) έφερνε για πρώτη φορά στην ιστορία της Barça, αντιμέτωπο τον σύλλογο με πρώην πρόεδρο του.

Ταυτόχρονα, έβαλε τον Pep στο μέσω μιας αφόρητα ασφυκτικής κατάστασης: Από την μια μεριά, ήταν οι άνθρωποι οι οποίοι του εμπιστεύτηκαν τις τύχες της πρώτης ομάδας (από το καλοκαίρι του 2008) και από την άλλη, οι νέοι εργοδότες του. Και οι δύο πλευρές επιχείρησαν να τον προσεταιριστούν. Το φορτίο ήταν αβάσταχτο.

Στο μεταξύ, ο Rosell που είχε αναλάβει επισήμως τα καθήκοντα του από την 1η Ιουλίου 2010, την αμέσως επόμενη ημέρα εξέφρασε τις αντιρρήσεις του σε σχέση με την θέση του επιτίμου προέδρου, που κατείχε o Johan Cruyff, καθώς όπως έλεγε τότε, κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν από το καταστατικό του συλλόγου. O Cruyff επέστρεψε άμεσα το μετάλλιο τιμής, που του είχε απονεμηθεί από την διοίκηση Laporta και αποχώρησε, ξεκινώντας ταυτόχρονα έναν δριμύ πόλεμο κριτικής στην διοίκηση Rosell. Ο Cruyff, που στην Βαρκελώνη αντιμετωπίζεται (κατά την γνώμη μου δικαίως) σχεδόν σαν άγιος, ήταν επίσης και ο μέντορας του Pep.

Προβλήματα όμως υπήρξαν και σε επίπεδο συνεννόησης. Ο Rosell πίστευε στις ικανότητες του Guardiola, τον θεωρούσε όμως και δογματικό σε βαθμό υστερίας. Στους κύκλους της διοίκησης ο Pep αποκαλούνταν "Δαλάι Λάμα", κάτι που έφτασε και στα αυτιά του ίδιου και τον ενόχλησε πολύ. Λίγοι γνωρίζουν ότι το καλοκαίρι του 2011 ο Pep είχε ζητήσει επιτακτικά την απόκτηση του Javi Martinez, καθώς τον θεωρούσε άκρως απαραίτητο για την επόμενη ημέρα της ομάδας, η οποία είχε αρχίσει να δείχνει σημάδια φθοράς. Η απόκτηση τελικά του Cesc, από την διοίκηση που έψαχνε την πρώτη πραγματικά μεγάλη, επικοινωνιακά, μεταγραφή της θητείας της, μπορεί να προκάλεσε ντελίριο ενθουσιασμού στον κόσμο, όχι όμως και στον προπονητή της ομάδας. Η αποχώρηση του τελικά και η υπογραφή συμβολαίου με την Bayern έως το 2016 (χρονιά εκλογών για το FC Barcelona), από πολλούς δεν θεωρήθηκε τυχαίο γεγονός.

ΥΠΟΘΕΣΗ TITO VILANOVA

Όταν ο Guardiola ανακοίνωσε την απόφαση του να αποχωρήσει, η επιλογή της διοίκησης Rosell για την διαδοχή του, ήταν ο μέχρι πρότινος βοηθός του. O Tito Vilanova ανέλαβε την ομάδα, σε μια κίνηση που αιφνιδίασε κυρίως όσους δεν παρακολουθούν στενά το FC Barcelona. Ωστόσο η σοβαρή του ασθένεια τον ανάγκασε ουσιαστικά να απέχει, σχεδόν στο σύνολο της περιόδου 2012-13. Τελικά η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα, συγκεντρώνοντας μάλιστα για πρώτη φορά στην ιστορία της 100 βαθμούς.

Η στάση του Rosell στο διάστημα αυτό (στήριξε τον Vilanova και δεν προχώρησε σε απόλυση του, αλλά περίμενε στωικά την επιστροφή του) ήταν άκρως τιμητική και εναρμονισμένη με τις αρχές του συλλόγου.

Δυστυχώς όμως και ενώ όλα έδειχναν ότι ο Vilanova είχε ξεπεράσει τον κίνδυνο, μια εκ νέου υποτροπή τον ανάγκασε να αποχωρήσει οριστικά το περασμένο καλοκαίρι και ενώ είχε ήδη ξεκινήσει ο σχεδιασμός για την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Ένα χτύπημα κάτω από την ζώνη και για την διοίκηση που τόλμησε να προχωρήσει στην επιλογή του Tata Martino. Ενός προπονητή όχι ευρέως γνωστού, μακριά από την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, αλλά με καλά (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) αποτελέσματα.

ΥΠΟΘΕΣΗ ERIC ABIDAL - PETE MICKAEL

Το μεγαλύτερο παράσημο τιμής της διοίκησης Rosell, θα μπορούσε να είναι η στάση που κράτησε απέναντι στον Γάλλο Eric Abidal. Δυστυχώς όμως δεν ήταν. Ο άνθρωπος που κατάφερε να νικήσει τον καρκίνο και στηρίχθηκε από τον σύλλογο εκείνη την περίοδο, καθώς του ανανεώθηκε τότε το συμβόλαιο, σε μια κίνηση που χαιρετίστηκε από όλους, αποχώρησε τελικά με δάκρυα στα μάτια, λίγο πριν τους περσινούς εορτασμούς για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, παρά τις (προ ολίγων μηνών) διαβεβαιώσεις του αντιπροέδρου Bartomeu, που είχε δηλώσει πως το συμβόλαιο του Γάλλου ήταν έτοιμο προς υπογραφή.

Ο Rosell, τόνισε ότι η απόφαση να μην ανανεωθεί εκ νέου το συμβόλαιο του Eric, είχε να κάνει με τεχνικούς λόγους, ωστόσο ο αντίκτυπος τόσο στον κόσμο, όσο και μέσα στην ομάδα, με τον Dani Alves να μιλάει ξεκάθαρα για ασέβεια της διοίκησης, ήταν δικαιολογημένα εκκωφαντικός.

Ήταν η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, που ακούστηκαν τόσο έντονες αποδοκιμασίες και μάλιστα σε φιέστα, με αποδέκτη τον Rosell. Πρόσφατα, ένας άλλος ένας αθλητής, αυτή την φορά του μπάσκετ, που ταλαιπωρήθηκε από προβλήματα υγείας, καταφέρθηκε εναντίον του: "ο Rosell δεν κρατάει τον λόγο του. Μου είχε πει ότι όταν θα είμαι έτοιμος, η ομάδα θα με υποδεχτεί πίσω, κάτι που δεν συνέβη" δήλωσε ο Αμερικανός Pete Mickael, προκαλώντας εκ νέου μουρμούρες. Η ψύχραιμη θεώρηση των πραγμάτων βέβαια, υποδεικνύει ότι και στις δύο περιπτώσεις η απόφαση που πάρθηκε ήταν με γνώμονα τα αγωνιστικά κριτήρια και κάτι τέτοιο δεν θα ήταν καθόλου παράλογο, αν δεν μιλούσαμε όμως για το FC Barcelona, όπου μετράνε και άλλα πράγματα. 

ΧΟΡΗΓΟΣ - QATAR

Έχοντας καταγράψει και θετικά (θα αναφερθούμε παρακάτω), αν για κάτι θα μνημονεύεται σίγουρα η διοίκηση Rosell στο μέλλον, είναι ότι ήταν εκείνη που πήρε την απόφαση να τοποθετήσει χορηγό στην φανέλα της ποδοσφαιρικής ομάδας, μετά από έναν ολόκληρο αιώνα. Προσπερνώντας τις αφελείς εκτιμήσεις ότι "αν ήταν ο Laporta αυτό δεν θα συνέβαινε ποτέ" αυτό που περισσότερο μετράει αρνητικά κατά την άποψη του υπογράφοντα, είναι οι όροι και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε η συγκεκριμένη συμφωνία.

Η αρχική χορηγία που αφορούσε στο κοινοφελές ίδρυμα που διατηρεί η βασιλική οικογένεια του Qatar, κατέρρευσε το περασμένο καλοκαίρι όταν προέκυψε η Qatar Airways. Αποκαλύφτηκαν όροι της συμφωνίας που είχαν παραμείνει εσκεμμένα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, με αποτέλεσμα από τον περασμένο Αύγουστο, το Camp Nou να έχει γεμίσει με διαφημίσεις της αεροπορικής εταιρείας, ένα logo της να φιγουράρει στο ένα πέταλο του γηπέδου και μεγάλα πανό με αεροσυνοδούς και λοιπά χαριτωμένα να βρίσκονται στην πρόσοψη του.

Με οικονομικά ανταλλάγματα δυσανάλογα πλέον, σε σχέση με τα εμπορικά δικαιώματα που του έχουν παραχωρηθεί, το Qatar απειλεί την ίδια την ταυτότητα του συλλόγου.

Κανένας δεν μπορεί να μας βεβαιώσει ότι ο Σεϊχης θα είναι αμέτοχος σε σχέση με αποφάσεις που θα αφορούν στο μέλλον του FC Barcelona. Για τον ενισχυμένο ρόλο των κυρίων με τα πετροδόλλαρα, η ευθύνη της διοίκησης Rosell είναι τεράστια.    

ΜΕΛΗ 

Μια απόφαση που συζητήθηκε πολύ, ήταν όμως και προεκλογική εξαγγελία, είναι εκείνη που αφορά στο πάγωμα των μελών. Η διαδικασία για να γίνεις πλέον μέλος του FC Barcelona είναι ιδιαίτερα περίπλοκη και σχεδόν αποκλείει τους ενήλικες. Η δικαιολογία ότι με αυτόν τον τρόπο προστατεύεται ο καταλανικός χαρακτήρας του συλλόγου, είναι σχεδόν αστεία και έρχεται σε αντίθεση με την εικόνα μιας ομάδας που ο ίδιος ο ιδρυτής της, δεν ήταν Καταλανός αλλά Ελβετός και η οποία από την ημέρα της ίδρυσης της ήταν πολυπολιτισμική και έμενε μακριά από τέτοιου είδους αποκλεισμούς.

GRANDA JOVEN

Ο Rosell είχε υποσχεθεί ότι θα βοηθήσει στην δημιουργία μιας κερκίδας για τους νεαρούς φιλάθλους της ομάδας στο Camp Nou. Κάτι που δεν έγινε ποτέ καθώς οι φήμες, αλλά και κάποια έγγραφα που είδαν το φως της δημοσιότητας και αποκάλυπταν ότι στο πλάνο αυτό θα συμπεριλαμβανόταν και οι Boixos Nois, πάγωσαν τις όποιες εξελίξεις. Η παρουσία δε των Boixos, που βρισκόταν σε ανοιχτή κόντρα με την προηγούμενη διοίκηση και μέλη των οποίων βρίσκονται σήμερα στην φυλακή, σε αγώνες της 2ης ομάδας στο Mini Estadi, είναι κοινό μυστικό στην Βαρκελώνη.

CIUTAT ESPORTIVA - MASIA

Η προεδρία Rosell δεν είχε μόνο δύσκολες στιγμές. Eίχε και πολλές καλές. Η νέα Masia, η στέγη των πιο ταλαντούχων παιδιών της ακαδημίας, είναι ένα πραγματικό κόσμημα και εγκαινιάστηκε από τον ίδιο το 2011. Ταυτόχρονα η εμπορικότητα του συλλόγου εκτινάχθηκε, όπως και η παρουσία του στα social media ανά τον κόσμο.

ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

Επτά παίκτες αποκτήθηκαν από την ποδοσφαιρική ομάδα κατά την προεδρία Rosell. Adriano και Mascherano (2010), Alexis και Cesc (2011) Jordi Alba και Song (2012) και το περασμένο καλοκαίρι ο Neymar. Ανεξαρτήτως κόστους, ο ίδιος ο αριθμός υποδηλώνει ότι οι κινήσεις ήταν μετρημένες. Κάποιοι θα έλεγαν μάλιστα, υπέρ του δέοντος μετρημένες.

ΥΠΟΘΕΣΗ NEYMAR - AILANTO - ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ

Ο Rosell είχε εμπλακεί παλαιότερα σε σκάνδαλο, που αφορούσε στην είσπραξη παράνομων ποσών από εταιρεία που είχε δημιουργήσει ο ίδιος το 2008 (Alianto) από φιλικούς αγώνες της εθνικής Βραζιλίας και οι οποίες τον έφερναν αντιμέτωπο μέχρι και με ποινές φυλάκισης, παρά την επίμονη άρνηση από πλευράς του, όλων των κατηγοριών.

Ο κύριος λόγος όμως, που φαίνεται ότι τελικά οδήγησε στην αποχώρηση του Rosell, ήταν ένα δικό του προσωπικό απωθημένο. Από την περίοδο Guardiola ακόμη, δυο πιτσιρικάδες ήταν υποψήφιοι να φορέσουν τα blaugrana, καθώς και ο Pep θεωρούσε ότι θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημείο αναφοράς στα μελλοντικά πλάνα της ομάδας. Ο ένας λεγόταν Lucas Moura και ο άλλος Neymar. O Neymar ήταν για τον Rosell ο παίκτης πάνω στον οποίο θα μπορούσε να χτίσει μια ομάδα που θα παρέμενε στο υψηλότερο επίπεδο, τουλάχιστον μέχρι και την λήξη της θητείας του (2016). Και με οδηγό αυτή την πεποίθηση προχώρησε στην απόκτηση του, το καλοκαίρι του 2013.

Τον παίκτη διεκδίκησαν και άλλες σπουδαίες ομάδες, αλλά ήταν προφανές ότι ο Rosell είχε προλάβει να κινηθεί νωρίτερα, εξασφαλίζοντας τις υπηρεσίες του. Η συμφωνία έκλεισε σύμφωνα με την εκδοχή του ίδιου του συλλόγου, στα 57 εκ. ευρώ, ποσό όχι υψηλό σε σχέση με την χρηματιστηριακή αξία του ποδοσφαιριστή, ωστόσο τα προβλήματα δεν άργησαν να εμφανιστούν. Αρχικά η Santos, πρώην ομάδα του Neymar, ισχυρίστηκε μέσω του προέδρου της ότι το ποσό που εισέπραξε δεν ξεπερνά τα 17 εκ. ευρώ.

Εν συνεχεία ακολούθησε μπαράζ δημοσιευμάτων για ποσά που δόθηκαν κάτω από το τραπέζι, τόσο στον πατέρα του ίδιου του παίκτη, όσο και σε μεσάζοντες, κάτι που απαγορεύεται με βάση την ισχύουσα νομοθεσία.

Ο Jordi Cases, μέλος του συλλόγου, προσέφυγε στην δικαιοσύνη και το ανώτατο δικαστήριο της Ισπανίας έκρινε βάσιμη την προσφυγή του, διατάσσοντας στις 18 Ιανουαρίου 2014, έρευνα για τις συνθήκες της μεταγραφής και στέλνοντας αντιπρόσωπο στην Βραζιλία, για να παραλάβει όλα τα σχετικά έγγραφα από τις εμπλεκόμενες πλευρές. Στο μεταξύ η μαδριλένικη πολιτική εφημερίδα MundoDeportivo, παρουσίασε δημοσίευμα σύμφωνα με το οποίο, το κόστος της μεταγραφής Neymar αγγίζει ούτε λίγο ούτε πολύ, τα 100 εκ. ευρώ!

Η συνέντευξη που παραχώρησε ο σύλλογος πριν λίγες ημέρες, όπου παρουσιάστηκε το πλάνο Rosell για την ανακατασκευή του  Camp Nou, εξελίχθηκε τελικά σε μια "Neymar-άδα" με τον Τύπο να τον βομβαρδίζει με σχετικές ερωτήσεις, σχεδόν αγνοώντας το κύριο (και πολύ σημαντικό) διακύβευμα της συνέντευξης Τύπου. Οι φωνές που έλεγαν ότι οφείλει πλέον να παραιτηθεί για να προστατέψει το κύρος του συλλόγου, τουλάχιστον μέχρι να καταπέσουν οι κατηγορίες, αυξάνονταν όλο και περισσότερο οδηγώντας τον Rosell στην εθελούσια έξοδο.  

"Δεν θέλω, άδικες εναντίον μου κατηγορίες, να πληγώνουν την εικόνα του συλλόγου, αλλά και την προσπάθεια της διοίκησης. Γι' αυτόν τον λόγο, νομίζω ότι η προεδρία μου έφτασε στο τέλος της" είπε χθες ο Rosell, ανακοινώνοντας την αποχώρηση του. Προτίθεται μάλιστα, παρότι ακόμη δεν κλήθηκε, να καταθέσει αυτοβούλως στο δικαστήριο που ερευνά την υπόθεση Neymar. Μίλησε επίσης για απειλές που δέχθηκε ο ίδιος και η οικογένεια του, κάτι που ενισχύει σημερινό δημοσίευμα, που αναφέρει ότι τα περασμένα Χριστούγεννα άγνωστοι πυροβόλησαν στην εξώπορτα του σπιτιού του.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ - ΤΙ ΛΕΝΕ ΣΤΗΝ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ

Την θέση του 40ου προέδρου του FC Barcelona, αναλαμβάνει λοιπόν ο Josep Maria Bartomeu. Πρόκειται για άνθρωπο της εμπιστοσύνης του Rosell, ο οποίος μάλιστα συμμετείχε και στην διοίκηση Laporta (2003-05, υπεύθυνος στο τμήμα μπάσκετ). Οι αρχικές προβλέψεις που έλεγαν ότι το καλοκαίρι ο σύλλογος θα πάει σε εκλογές, έπεσαν τελικά έξω. Ο Bartomeu στις πρώτες του δηλώσεις (σήμερα το απόγευμα θα δώσει αναλυτική συνέντευξη Τύπου) ισχυρίστηκε η διοίκηση  προτίθεται να εξαντλήσει το υπόλοιπο της θητείας της, που λήγει το 2016. Σήμερα μάλιστα επισκέφθηκε τις προπονητικές εγκαταστάσεις του συλλόγου, συνοδευμένος από τον Antoni Zubizarreta και είχε συνομιλία με τους αρχηγούς της ομάδας και τον Tata Martino.

Οι αντιδράσεις είναι ήδη πολλές και εκφράστηκαν και μέσω διαδικτύου. Στο twitter, το hashtag #BartomeuDismissio (όπου τον καλούν να παραιτηθεί!) ήταν πρώτο μέχρι και σήμερα το πρωί σε δημοφιλία στην Βαρκελώνη, με τον κόσμο να λέει ότι δεν επέλεξε εκείνον για πρόεδρο.

Ο Rosell απομάκρυνε τον Cruyff που είχε απλά μια τιμητική θέση με την δικαιολογία ότι δεν προβλεπόταν από το καταστατικό και τώρα χρησιμοποιεί το ίδιο καταστατικό για να ορίσει εκείνος έναν πρόεδρο και μάλιστα όχι επίτιμο, αλλά... κανονικό!

Κάποιοι καλούν μάλιστα τον Bartomeu να οδηγήσει τον σύλλογο σε εκλογές. Άλλοι θυμούνται και τις δηλώσεις του στην περίπτωση Abidal, όταν είχε διαβεβαιώσει ότι ο Γάλλος θα υπέγραφε νέο συμβόλαιο, κάτι που φυσικά δεν συνέβη ποτέ, άλλοι λένε για το παρελθόν του στην Espanyol, ενώ το χειρότερο είναι, ότι και το δικό του όνομα εμπλέκεται στις κατηγορίες για την υπόθεση του Neymar (μαζί με εκείνο του J.Faus).

Εύκολα λοιπόν γίνεται αντιληπτό, ότι η επόμενη μέρα για την Barça δεν θα είναι ακριβώς εύκολη και όλα τα ενδεχόμενα (ακόμη και οι πρόωρες εκλογές) παραμένουν ανοικτά. Αυτό που πολλοί φοβόμασταν, ότι η κόντρα δηλαδή των δύο παλιών φίλων, του Joan Laporta και του Sandro Rosell, θα συνεχίσει να βασανίζει τον σύλλογο, γίνεται δυστυχώς πραγματικότητα.

Ο Carles Enric, δημοσιογράφος της DiarioGOL που έχει περάσει στο παρελθόν από γενεές δεκατέσσερις και τους δύο και ασχολείται εκτενώς με τα διοικητικά, μου έλεγε χθες ότι αν ο Rosell δεν είχε τίποτα να κρύψει στην υπόθεση Neymar, δεν θα έπρεπε να παραιτηθεί, ενώ σε μια αποστροφή του λόγου του, ισχυρίστηκε ότι ο Rosell δεν έχει "τα άντερα" να αντέξει μια δύσκολη κατάσταση, χαρακτηρίζοντας τον αυτολεξεί "easy life boy".

Αργότερα, ο Lluis Lainz Bech που πρόσφατα κυκλοφόρησε την βιογραφία του Carles Puyol, στηλίτευε την στάση του Rosell στα θέματα που αναφέραμε και στο άρθρο (Qatar, Abidal, Guardiola, Grada Jove), καταλήγοντας ότι η παραίτηση του, ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει.

Ο Sandro Rosell λοιπόν φεύγει και δεν αφήνει (τουλάχιστον προς το παρών) πίσω του συντρίμμια, αλλά αφήνει μια κατάσταση τόσο ρευστή, που οποιαδήποτε πρόβλεψη για το εγγύς μέλλον του συλλόγου, καθίσταται σχεδόν απαγορευτική. Η συνέχεια αναμένεται τουλάχιστον ενδιαφέρουσα.