Double και Βερολίνο εν όψει

Το πρωτάθλημα και το κύπελλο Ισπανίας για την αγωνιστική περίοδο 2014-15, βρίσκονται ήδη στην τροπαιοθήκη του πανέμορφου μουσείου του FC Barcelona, στο Camp Nou.  Πρωτάθλημα και κύπελλο. Γνωστό και ως double. Καθόλου αμελητέο επίτευγμα, συνυπολογίζοντας ότι πρόκειται για το έκτο στην ιστορία του συλλόγου, με τα τρία πρώτα να χρονολογούνται πριν το 1960. Ειδικά δε, το πρωτάθλημα, αποτελεί παραδοσιακά πρώτιστο στόχο για τους blaugrana και η κατάκτηση του, κάνει από μόνη της, την χρονιά (αγωνιστικά) επιτυχημένη.

Το προσεχές Σάββατο, στις 6 του Ιούνη, το Καταλανικό club θα διεκδικήσει τις πιθανότητες του να γίνει η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα της Ευρώπης, που θα έχει κατακτήσει δύο φορές το treble (και μάλιστα μέσα σε μια εξαετία), δηλαδή 3/3 διεκδικούμενους τίτλους μέσα σε μία σεζόν. Τρομακτικά πράγματα.

Τρομακτικά, αλλά όχι αρκετά για να κάνουν τους πάντα απαιτητικούς και ιδιαίτερους οπαδούς της Barca, να πετούν στα σύννεφα. Συνέβαινε πάντα, το έχουν ομολογήσει μερικές από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες που έχουν φορέσει διαχρονικά την blau και grana φανέλα: Η αυτοκριτική και οι εσωτερικές διεργασίες-διαφωνίες στα όρια της υπερβολής, ακόμη και της αυτοκαταστροφής, είναι στο DNA αυτού του club.

Φυσική απόρροια της δημοκρατικής του φύσης;  Xαρακτηριστικό των Καταλανών ως λαού που κληροδοτήθηκε θαρρείς και στους υπόλοιπους -κυρίως εντός Ευρώπης- cules; Ίσως να' ναι όλα αυτά μαζί και ακόμη περισσότερα. Κατά την προσωπική μου εκτίμηση, η διαπίστωση της προηγούμενης παραγράφου, είναι και κομμάτι της γοητείας του συλλόγου.

Στη Βαρκελώνη βλέπετε, έχουν σημασία και οι λεπτομέρειες. Μετά τον νικηφόρο τελικό του Copa del Rey -και μία ακόμη εκπληκτική παράσταση του Messi- το ενδιαφέρον του κόσμου δεν στράφηκε μόνο στην κατάκτηση του τίτλου (και στη μανία καταμέτρησης των, που είναι άλλωστε ίδιον άλλου συλλόγου) ή στον επερχόμενο τελικό του Champions League.

Μία ενέργεια του Neymar λίγο πριν τελειώσει η αναμέτρηση με την Athletic, βρέθηκε στο επίκεντρο των συζητήσεων και προκάλεσε αντιπαραθέσεις μεταξύ των cules, και όχι μόνο επειδή θέλησαν να την προβάλλουν περισσότερο απ' όσο της άξιζε, τα ΜΜΕ της Μαδρίτης. Ο Βραζιλιάνος με το σκορ στο 1-3 για την ομάδα του και λιγότερα από 10' για την λήξη του αγώνα, επιχείρησε να κάνει ένα ακροβατικό - ντρίμπλα, ξεσηκώνοντας αντιδράσεις από τους Βάσκους ποδοσφαιριστές, που θεώρησαν τη κίνηση του unfair και αλαζονική. Ήταν όμως τέτοια; Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά.

Το ποδόσφαιρο είναι γεννημένο στις αλάνες, είναι θέαμα και πρώτιστα ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται. Σε αυτό το πλαίσιο η προσπάθεια ενός ποδοσφαιριστή, που μάλιστα προέρχεται από τη Βραζιλία, να επιχειρήσει κάτι ξεχωριστό, δεν θα έπρεπε να αποθαρρύνεται και ακόμη περισσότερο, να κατακρίνεται. Ενέργειες σαν την προχθεσινή του Neymar, ειδικά στη Βαρκελώνη, έχουμε παρακολουθήσει και στο παρελθόν, από ποδοσφαιριστές σαν τον Ronaldinho, τον Rivaldo, τον Giovanni και άλλους με την διαφορά όμως, ότι τις επιχειρούσαν διαρκώς, ανεξαρτήτως του σκορ και της κρισιμότητας των στιγμών.

Το σήκωμα της μπάλας που επιχείρησε ο Neymar, βρήκε υποστηρικτές στις τάξεις των blaugrana, που ορθότατα θεώρησαν υπερβολικές τις αντιδράσεις των παικτών του Valverde. Θα έλεγαν όμως το ίδιο, αν αυτή η κίνηση επιχειρούνταν με το σκορ στο 0-0; υπερθεμάτισαν κάποιοι άλλοι. Ο ίδιος ο Βραζιλιάνος δήλωνε αργότερα ότι "αυτό είναι το παιχνίδι μου και δεν πρόκειται να το αλλάξω". Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν είναι αυτό το παιχνίδι του. Όχι τουλάχιστον, από τότε που μετακόμισε στη Βαρκελώνη.

Ο μεστός, ώριμος τρόπος παιχνιδιού του Neymar των 37 γκολ φέτος και της καθοριστικής συμβολής στην δημιουργία μιας επιθετικής τριάδας που σχεδόν έγινε θρυλική από την πρώτη χρονιά της συνύπαρξης της (Messi-Neymar-Suarez) δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την προχθεσινή του μεμονωμένη ενέργεια, που στα μάτια του υπογράφοντα και όχι μόνο, θύμισε τις άσκοπες και φλύαρες "καρατιές" γύρω και πάνω από τη μπάλα, ενός άλλου ποδοσφαιριστή, που κατοικοεδρεύει στη Μαδρίτη. Του Cristiano Ronaldo.

O Andoni Iraola, μια σεβαστή προσωπικότητα με σχεδόν 500 συμμετοχές με την φανέλα της Athletic, τον προέτρεψε να διδαχθεί από τη συμπεριφορά ορισμένων συμπαικτών του (ξεκάθαρη παραπομπή στον Leo Messi) ενώ και ο ίδιος ο προπονητής του, ο Luis Enrique, δήλωσε ότι αν βρισκόταν στη θέση των παικτών της Athletic, θα αντιδρούσε με τον ίδιο, ίσως και με χειρότερο τρόπο. Εδώ όμως, οφείλουμε να παρουσιάσουμε και την άλλη όψη του φεγγαριού.

Την περασμένη εβδομάδα o Xavi και ο TerStegen, ο παλιότερος και ο νεότερος ποδοσφαιριστής στο ρόστερ της Barcelona δηλαδή, παραχώρησαν συνεντεύξεις σε ΜΜΕ. Όταν ρωτήθηκαν ποια είναι η γνώμη τους για τον Luis Enrique και οι δύο χρησιμοποίησαν, όχι τυχαία, μια κοινή λέξη: Τον χαρακτήρισαν ευθύ και ειλικρινή. Ναι, ο Lucho είναι ευθύς και ειλικρινής. Ελάχιστοι στη θέση του θα τολμούσαν τραβήξουν δημόσια το αυτί, κάποιου από τους σταρ της ομάδας, ενόψει μάλιστα ενός τελικού Champions League. Ο Αστουριανός το έκανε, όχι τιμωρητικά, αλλά επειδή απλά κατέθεσε την άποψη του με ειλικρίνεια.

Σε αυτήν την περίπτωση όμως, ίσως έπραξε λάθος. Θα μπορούσε να το κάνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, στα αποδυτήρια. Θα μπορούσε ίσως επίσης, να στηλιτεύσει μεν την κίνηση του ποδοσφαιριστή του, αλλά να τονίσει δε και τον βρώμικο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο Neymar από το σύνολο των αμυντικών στη la Liga. Ακόμη και στον προχθεσινό τελικό, ο Βραζιλιάνος δέχθηκε τουλάχιστον έξι πολύ σκληρά μαρκαρίσματα από τους παίκτες της Athletic (που... τόσο πολύ προσβλήθηκαν αργότερα). Μαρκαρίσματα που δεν αποκλείεται να προκάλεσαν αργότερα και την δική του κίνηση - αντίδραση.

Κάποιος μπορεί να πει, -και δικαίως- συνυπολογίζοντας ότι σε λίγες ημέρες η Barcelona θα διεκδικήσει το πέμπτο Champions League στην ιστορία της, ότι το άρθρο αυτό αφιερώνει πολύ χώρο, για ένα περιστατικό ελάσσονος σημασίας, που έγινε, συζητήθηκε και τελείωσε. Όπως προαναφέραμε όμως, όσοι ασχολούμαστε με αυτόν τον σύλλογο, αγαπάμε να συζητάμε και τις λεπτομέρειες. Όπως είναι και το ζήτημα της νέας φανέλας (για το οποίο θα ακολουθήσει σύντομα, αναλυτικό άρθρο).

Η Barcelona θα ταξιδέψει στο Βερολίνο με την φιλοδοξία να ολοκληρώσει τη συγγραφή ενός ακόμη λαμπρού κεφαλαίου στο βιβλίο της ιστορίας της. Θα το ζήσουμε όλοι, προσδίδοντας του την αξία που επιβάλλει η στιγμή. Την αμέσως επόμενη ημέρα, θα ξεκινήσουν οι διεργασίες για την ανάδειξη νέου διοικητικού σχήματος. Εκλογές, κάπου στα μέσα του Ιουλίου. Εκεί, η αγωνία θα είναι ακόμη μεγαλύτερη καθώς το μέλλον του club, θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από το αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας.

Αυτό είναι τελικά το FC Barcelona. Μια διαρκής παίδευση και εκπαίδευση. Εντατική παρακολούθηση έστω και εξ αποστάσεως, όχι μόνο των αγώνων μιας ομάδας, αλλά και της καθημερινότητας του συλλόγου. Μιας καθημερινότητας που προσφέρει συγκινήσεις εφάμιλλες με εκείνες που μας προσφέρουν απλόχερα τα διαμάντια της Masia και οι υπόλοιποι παίκτες της νταμπλούχου Ισπανίας, στα γήπεδα της Ευρώπης. Για την ώρα, όλη η προσοχή στρέφεται στην τελευταία παράσταση για φέτος, με την -επίσης νταμπλούχο- Ιταλίας, την Juventus. Τα υπόλοιπα, έπονται.